Nakatali sa praktika (ng awtor) ng konseptuwal na pagsulat at apropriyasyon ang septolohiyang Sonetoismo. Ma;a-talaarawang pagdama, pagmarka,pag-alaala, pagninilay, selebrasyon, at pagpupugay sa araw-araw--sa karaniwan at natatanging mga bagay, tao, at pangyayari kapwa sa mga karaniwan at natatanging araw, gamit hanggang maaari ang pinakakaraniwan at pinakapayak na paraan ng pagtula mula wika at mga kasangkapang estetiko, retoriko, at apropriyatibo. Isinusulong sa Sonetoismo ang pormal na imbestigasyon at interogasyon ng anyo sa pamamagitan ng lingguwistikong inobasyon at pagpapakita o pagpapamaly ng proseso ng pagbubuo-pagbabaklas ng mga soneto. Binibigyang diin ang tula bilang proseso at ang anyo hindi lang bilang hubog kundi, ang mas mahalaga, bilang puwersa at politika. (Poems/Poetry).

1. Sonnet